Në vitin 2009, filmi spanjoll Me, kishte karakter kryesor djalin me sindrom Down, Pablo Pineda. Ky ç’rregullim nuk e pengoi atë të bëhej një i diplomuar, mësues dhe tifoz i artit.

Pineda më këtë u bë djaloshi i parë në Evropë që me sindrom down arriti të marrë diplomë kolegji e për të gjetur një punë ku e bënte rolin kryesor.

Pas këtij filmi ai u bë i famshëm në botë. Por, cila është historia e tij, transmeton Indeksonline.

Pablo ka lindur më 5 gusht 1974. Ai ishte fëmija i katërt në familjen e një amvise dhe një drejtori teatri. Nëna, e cila ishte e zënë me vëllezërit më të vjetër të Pablos, nuk e vuri re se foshnja ishte e ndryshme nga të tjerët.

3 muaj më vonë, babai, i cili e kuptoi çdo gjë që nga fillimi, vendosi t’i tregonte asaj për diagnozën e djalit të tyre. Nëna e tij Maria Theresa pasi kuptoi këtë, mendoi se fakti që djali i saj ishte “i ndryshëm” gjenetikisht nuk duhet të ndikojë aspak në jetën e tij.

Pra, prindërit e tij vendosën të mos e trajtojnë Pablon ndryshe nga vëllezërit e tij. Ata nuk rrinin pezull rreth tij, nuk e ndihmuan të vishen, nuk e ndihmonin të gjente shokë, dhe i dhanë aq shumë dashuri dhe mbështetje sa mundnin. Ndoshta kjo ishte ajo që përcaktoi rrjedhën e jetës së tij të ardhshme.

Babai i Pablo, drejtori i teatrit Cervantes, ishte një njeri shumë i arsimuar, I lexonte librat djalit të tij çdo ditë dhe madje i mësonte atij gjuhë të huaja, përfshirë latinishten. Dhe nëna e tij shpesh i foli atij për jetën moderne në shoqëri.

Si rezultat, në moshën 5-vjeçare, Pablo ishte në gjendje të shkonte në shkollë, sepse i befasoi mësuesit e tij me mendjen e tij të mprehtë dhe me dije të thellë.

Por historia e Pablo u bë shumë e njohur kur hynte në kolegj. Si student me sindromin Doën, ai kishte një kohë vërtet të vështirë në mjedisin e kolegjit. Studentët e tjerë e injoruan atë deri në vitin e dytë, dhe profesorët ishin shumë skeptikë rreth tij.

Për tërë vitin, askush nuk donte të fliste me të dhe të gjithë ishin të frikësuar ta preknin edhe atë. Pablo u ndie plotësisht i pafuqishëm dhe, në një moment, ai madje donte të braktistet shkollën për të mirë.

Por ai gjeti fuqinë për të qëndruar dhe vendosi që mendimet e njerëzve të tjerë kurrë të mos ndikojnë përsëri në vendimet e tij.

Në fund, ceremonia e diplomimit të tij ishte momenti më i lumtur i jetës së tij. Njerëzit duartrokiti atë kur ai u ngjit për të marrë diplomën e tij.

Që nga ai moment, Pablo u bë gjithnjë e më popullor.

Ai ishte i vetminë Evropë në mesin e njerëzve me sindromin Doën, me një diplomë kolegji, me disa diploma, duke përfshirë psikologjinë e artit dhe pedagogjisë, profesorin e vetëm me sindromin Down dhe tani i vetmi person spanjoll me sindromin Doën për të luajtur rolin kryesor në një film.

Ai luajti në një film spanjoll, ku e gjithë bota mësoi për të. Pablo mori edhe çmime të rëndësishme, duke e bërë atë aktorin më të mirë.