Mbulesa e fytyrës në dasma filloi si një gjë në kohët romake, kur nuset ishin të mbuluara nga koka deri te këmbët me një vello masiv të quajtur “flammeum’.

Pse? Sepse romakët ishin të frikësuar nga shpirtërat e këqij në ceremoninë për të mallkuar çiftin.

Arsye tjetër ishte se në dasma e hershme, kur martesa bëhej tërësisht nëpërmjet etërve, me nusen e dhënë larg në këmbim të parave dhe mallrave, baballarët duke i dhënë vajzat e tyre kanë kërkuar t’ia fshehin fytyrën vajzave deri në minutën e fundit, në mënyrë që një nuse më pak tërheqës nuk do ta prishë marreveshjen.

Sa e ëmbël! Kjo përfundimisht u shndërrua në traditën e “bukur” që dekreton se njerëzit nuk mund ta shohin nusen e tyre para martesës. Romantike ?

Për disa të tjerë kjo mbulesë simbolizonte se nusja është e vir.gjër. Ndërsa në besimin hebre, perdet apo mbulesa e fytyrës simbolizon që dhëndëri nuk martohet për shkak të asaj se si nusja duket.

Me këtë ai thotë “Të dua aq shumë, unë do të martohem edhe në qoftë se nuk mund të shoh fytyrën tuaj”.