Rasti i Astrit Deharit është nga me delikatët, të dhembshmit dhe që vazhdon, madje me shumë kundërthënje.

Ekspertiza ka arritur në Kosovë, por nuk u është dhënë ende prindërve të të ndjerit, i cili humbi jetën derisa ishte i burgosur.

Opinioni kosovar është tronditur edhe një herë nga foto e dala nga burgu dhe gjithashtu nga zhagitja e ndriqimit të së vërtetes.

Familja Dehari, e vuan rëndë humbjen e të birit, aktivistit të pa epur të “LVV”-së, e vuajtjen e rrit edhe më shumë gjithë procesi i nderlikuar i zbardhjes reale të rastit.

Derisa Astriti ka shkuar në amshim, në jetë ka ardh vajza e tij. E vogla, do të rritet me mungesen e përjetshme për babain, nuk do ta ndjej kurrë dhe asnjëherë prezencen e aromen e tij. Këtë e thotë edhe kjo poezi që të ngjallë emocione të forta, shkruan “Kosovarja”.

Poezia që e shoqëron këtë foto:

Më mungon babi

Nuk ta njoha kurrë aromën, dashurinë

U linda, pasi shkove në amshim Më mungon shumë o babi

Fotografia i jep shpresë, shpirtit tim.

Të kushtoi edhe me jetën tënde

Idealin e përzemërt, fuqishëm e mbroje

Krenari e pazëvendësueshme

Përherë do të të kemi në mendje.

E vërteta nuk është maskuar asnjëherë

Koha do ta dëshmoj

Je në zemrën time Unë gjaku yt, sa t’jetoj.

Krenare që jam bija jote Babi, babi përherë do të të thërras

Dhe pse këtë mezi e prisje ta ndëgjoje

Dikush u kujdes, e bëri me shkas. (IP)