I fortë, me ballin e shkruar nga hallet e jetës, Shyqyri Greku tregon momentin e tmerrit që ka kaluar më 26 nëntor e që i mori dhe tre të afërmit e tij. Lotët i janë tharë, zemra i është ngrirë e sot falenderon Zotin që e shpëtoi, pasi ishte krejtësisht i vetëm në shtëpi. Mes panikut, errësirës, këmbët që e braktisën për një moment, por fqinjët e tij jo, Shyqyriu arriti të dilte jashtë, por përballë tij pa që pallati fqinj t’i shkërmoqej përpara syve, aty ku jetonin dhe të afërmit e tij, që sot nuk janë më.

“Më është vrarë djali i vëllai, nusja e djalit të vëllait dhe vëllai i vetë. Kanë qenë në pallat tjetër, por i kam në gjakun tim! Pallatin tjetër pat tre viktima, këtu ku isha unë shpëtuam, sa ra tërmeti u shëmb, nëpër shkallë na zuri. Isha vetëm, pamë tmerr me sy! U rrëzova, më ngritën fëmijët e tjerë prej krahu, ishte errësirë e madhe, m’u fikën dritat. Këtu janë kushtet e mira, por Zoti na ka në dorë”, shprehet Shyqyri Greku.

LEXO EDHE:
Tërmeti/ Rovena Voda për Report Tv: Në Durrës do shemben 22 objekte
20 vite i kanë kaluar bashkë, në pallatin fatkeq, nuk kanë pasur asnjë lidhje gjaku, thjesht shtëpitë kanë pasur ngjitur. Fqinjët tregojnë se e kanë përjetuar shumë keq ndarjen nga jeta të miqve të tyre, me të cilët kanë ngrënë e kanë pirë bashkë për vite me radhë. Një prej tyre tregon se ka dëgjuar thirrjet e Hajrie Vatës me djalit të saj për ndihmë, por e kishte të pamundur që t’i ndihmonte.

“Kam qenë të pallati ku ka pasur më shumë viktima. Kam qenë në kat të pestë. As vetë nuk e di. Kur ka pushuar gjithçka kam dalë, dy pjesët e anës pallati është shembur direkt. Kur dola unë e pashë pallatin e shembur. Nga unë s’kam pasur viktima. Kam dëgjuar Hajrie Vatën dhe djalin e vet në krah, e kam zbuluar,por nuk e ndihmova dot se i kishte rënë trau sipër. S’po e marr veten, më janë tharë lotët. Ato njerëz ishin komhinjtë e mij, kam 20 vite, kam nejt, kam ngrënë. Unë isha me gruan, 2 kalamajt dhe nënën. Nëna ka pësuar një traumë, e kam çuar te njerëzit e vet. Kushtet janë mirë”, tha një nga fqinjët.

“Ka qenë tmerr, nuk e di çfarë mund të them. Kur dolëm jashtë, kishte mbarur ajo lufta e madhe. Gjak nuk i kam pasur, por sikur ti kem pasur nipa, më ka ardhur keq. Se kur e njeh të vika keq dy herë. Se me qenë kryeministër djali im, nuk ka ça bën. Të flasim realitetin”, tregon tjetri.

Kur kthehen pas, tek momenti i tmerrit, askush nuk di të thotë se si ka arritur të dalë jashtë. Ky moment u është fshirë nga memoria, por kanë parë se shtëpia e tyre, shumë kujtime brenda atyre mureve, mundi i viteve të tëra është shembur për vetëm 30 sekonda. Sot kanë vetëm rrobat e trupit me vete dhe shpresën se shumë shpejt do të kenë një godinë të re ku mund të fusin kokën.

“As vetë nuk e di si kam dalë, isha vetëm. u tremba, dola, nuk e di as vetë me nxorri kunati dhe dola. Jam e tronditur, më merren mend, Dua të më bëhet një shtëpi, që të jetoj këto ditë që më kanë mbetur, Jam e vetme, më ka vdekur burri para disa vitesh”.

“Na ka rënë gjumë. Kur ra i pari, qëndruam. Kur ra i dyti me vrap dolëm jashtë. Nuk di si kam dalë jashtë. Vetëm këto që kam veshur kemi marrë”, shprehen banorët.