Fëmijët e lindur të parët janë padyshim fëmijë të veçantë që ndryshojnë jetën tonë përgjithmonë. Ata janë ata që u japin njerëzve dhuratën e madhe të prindërimit dhe më vonë ndezin çdo ditë jetën e tyre. Sipas teorisë së Adlerit, fëmijët më të mëdhenj zakonisht janë më të përgjegjshëm dhe të besuar dhe janë dikush që çdo prind duhet ta ketë në jetën e tij.

Ata ju mësuan atë që nuk dinit.
Kur bëheni për herë të parë me fëmijë, shihni një kuptim krejt të ri të jetës. Ju duhet të kaloni përsëri në shumë sfida jetësore, tashmë krah për krah me fëmijën tuaj. Ju bëni shumë gabime, por gjithashtu mësoni t’i korrigjoni ato dhe fëmija është arsyeja për t’u rritur dhe kapërcyer të gjitha vështirësitë edhe nëse duket e pamundur. Por ndërsa ju i keni mësuar shumë të parëlindurit tuaj, fëmija me siguri ju ka mësuar edhe më shumë juve.

Ata janë rritur shumë herët.
Fëmijët e mëdhenj nuk janë akoma të rritur por nuk janë as fëmijë. Kur ata bëhen me një motër më të vogël, nuk ka zgjidhje tjetër për ta, përveçse të rriten dhe të marrin pozicionin e një personi të përgjegjshëm dhe të ndjeshëm. Për më tepër, ata fillojnë të dëgjojnë më shpesh frazën, “Ju jeni një fëmijë i madh tani” dhe kur ata e dëgjojnë atë çdo ditë, ata bëhen pikërisht kështu.

Ata janë më të mençur sesa mendohet të jenë.
Detyrimi për t’u rritur më shpejt bën që fëmija më i madh të bëhet më i zgjuar. Ata i shikojnë të rriturit ashtu siç nuk e bën askush tjetër sepse ndiejnë një sens përgjegjësie. Ata kanë ngecur diku midis të rriturve dhe një fëmije, dhe shpesh shërbejnë si një udhëzues në mes të dyve. Duke kërkuar mbështetje dhe duke i parë fëmijët e mëdhenj si të rritur, prindërit shpesh i përfshijnë ata në problemet e të rriturve. Me kalimin e kohës, ata bëhen këshilltarë dhe prindërit fillojnë të dëgjojnë dhe vlerësojnë mendimin e tyre.

Ata bëjnë më shumë sesa duhet.
Fëmijët që kanë motra ose vëllezër më të vegjël bëjnë më shumë sesa miqtë e tyre që nuk kanë. Ata kanë më shumë punë dhe më shumë përgjegjësi dhe nuk e zotërojnë plotësisht kohën e lirë pasi e ndajnë atë me fëmijët e tjerë. Kur në një familje me vetëm një fëmijë, ai ose ajo mund të pushojë pasi të lajë pjatat dhe të pastrojë dhomën, ndërsa ata me fëmijë më të vegjël nuk mund të lexojnë me qetësi një libër sepse gjithmonë duhet dikush që të kujdeset, që t’i ndihmojë dhe dikush që të luajë me ta këtë gjë fëmijët e rritur e bëjnë mjaft mirë.

Ata janë ndihmësit tuaj më të mirë.
Është thjesht e pamundur të trajtosh gjithçka, veçanërisht kur keni disa fëmijë për të mbajtur. Kemi vetëm 2 duar, por i parëlinduri juaj ka edhe 2 të tjera dhe ato ju ndihmojnë me aq sa munden. Ata janë dado më e mirë për fëmijët e vegjël dhe shërbejnë si dora juaj e djathtë dhe shpëtuesi i jetës tuaj kur keni nevojë për ndihmë.

Ata i ndihmojnë motrat dhe vëllezërit e tyre.
Është privilegj të kesh një motër më të madhe sepse ka kaluar tashmë shumicën e gjërave me të cilat më të rinjtë do të duhet të përballen. Vëllezërit dhe motrat e mëdhenj janë të gatshëm të ndajnë pengesat e jetës së tyre, duke filluar me ndihmën e detyrave të shtëpisë dhe ndarjen, duke zbuluar se cilët mësues janë më të bukur dhe duke dhënë mësime dhe këshilla të shkëlqyera për jetën.

Ata janë vetëmohues.
Është e pamundur që fëmija më i madh të jetë egoist. Ata janë mësuar të mendojnë për të tjerët sepse kjo është ajo që ata kanë bërë në pjesën më të madhe të jetës së tyre. Ata janë të gatshëm të ndajnë pjesën e fundit të karameles dhe me siguri kanë ndarë të gjitha lodrat e tyre më parë. Ata janë krenarë për vëllezërit e motrat e tyre dhe të lumtur për ta, dhe megjithëse i ngacmon herë pas here, ata shpesh janë tifozët më të mirë të tyre.

Ata janë vëllezërit dhe motrat më të mirë të mundshëm.
Ndërkohë që ata mund të jenë thjesht fëmijë, ata kujdesen shumë për motrat dhe vëllezërit e tyre, ata i duan vërtetë dhe luajnë me ta, ndryshe nga shumë të rritur. Bujarë, të kujdesshëm, të mençur dhe argëtues, ata janë një shembull i shkëlqyeshëm dhe modelet më të mira për të ndjekur.

MUND TË JU PËLQEJNË